Legnica oddała hołd Tadeuszowi Gumińskiemu
30 października 2025 na Cmentarzu Komunalnym w Legnicy odbyła się uroczystość oznaczenia grobu Tadeusza Gumińskiego insygnium Instytutu Pamięci Narodowej „Grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski”. Wydarzenie zorganizowało Stowarzyszenie „Pamięć i Dialog” we współpracy z partnerami instytucjonalnymi oraz pod honorowym patronatem Prezydenta Miasta Legnicy.
Uroczystość przebiegała zgodnie z Ceremoniałem Wojskowym WP. Uczestniczyła w nim Wojskowa Asysta Honorowa ze sztandarem 10. Brygady Kawalerii Pancernej im. gen. broni Stanisława Maczka ze Świętoszowa, poczty sztandarowe Rady Miejskiej Legnicy, I i VII LO oraz Hufca ZHP. Wzięli w niej udział: parlamentarzyści, radni, władze samorządowe Legnicy, przedstawiciele IPN z Wrocławia, rodzina T. Gumińskiego, reprezentanci instytucji i organizacji, które do życia powołał T. Gumiński, uczniowie, harcerze, mieszkańcy Legnicy, łącznie ponad 100 osób.
Uroczystość rozpoczęła się odegraniem hymnu państwowego. Następnie Prezes Stowarzyszenie „Pamięć i Dialog” Wojciech Kondusza powitał zabranych. Podkreślił, że zebraliśmy się przy mogile człowieka, który był wzorem osobowym dla swojego pokolenia i jest wzorem osobowym dla pokoleń następnych. Pozostawił nam bogatą spuściznę, która jest niewyczerpanym źródłem inspiracji. Odczytał też list z przesłaniem, który do uczestników ceremonii skierował minister Michał Syska, Zastępca Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Pisał w nim: „Odwaga okazana w godzinie próby i ogrom dokonań na wielu innych polach dają obraz człowieka absolutnie spełnionego. Tak właśnie postrzegam bohatera dzisiejszej uroczystości”.
Laudację poświęconą Gumińskiemu wygłosił Marek Żak, historyk, pracownik Muzeum Miedzi w Legnicy oraz redaktor książki „Tadeusz Gumiński: „Życie, dzieło, pamięć”. Przedstawił on uczestnikom ceremonii służbę Gumińskiego w Łowiczu i na Wołyniu, jego działalności w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, aresztowanie przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w 1944 roku i wyrok śmierci w 1945 r., zmieniony w 1947 r. na lata ciężkiego więzienie. Po wyjściu na wolność w 1950 r. Gumiński kontynuował swoje aktywne życie, pełne pasji i inicjatyw, na Dolnym Śląsku, a od 1961 r. w Legnicy.
Przemawiąjący na uroczystości poseł Tadeusz Samborski podkreślił, że Gumiński to „osoba godna najwyższych odznaczeń”. Prezydent Legnicy Maciej Kupaj w swej wypowiedzi przedstawił życiorys i zasługi Gumińskiego, jego wkład w tworzenie Muzeum Miedzi oraz redakcji „Szkiców Legnickich”. Natomiast Jerzy Rudnicki Naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu, przypomniał: „Oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mamy obowiązek zachować pamięć o ich poświęceniu”. Glos zabrała również Bogumiła Słomczyńska, prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk, która przywołała słowa Wisławy Szymborskiej, podkreślając, że pamięć o Tadeuszu Gumińskim trwa nadal, bo jego działalność i osobowość pozostawiły trwały ślad w historii i kulturze Legnicy.
Po przemówieniach nastąpił akt odsłonięcie insygnium IPN, w którym udział wzięli: Joanna Limanowska, wnuczka Weterana, w towarzystwie Prezydenta Legnicy i Prezesa „PiD”. Następnie złożone zostały wieńce i wiązanki kwiatów. Uroczystość upamiętnienia Tadeusza Gumińskiego zakończyła salwa honorowa, odprowadzenie Wojskowej Asysty Honorowej i pocztów sztandarowych.
